Vaste Amstel gold route lus 1 (deels)

Vandaag weer eens een mooi wegritje. Vanuit Valkenburg is er een initiatief geweest om de amstel gold race toegankelijk te maken het hele jaar door. Er zijn 3 lussen gepijld met bordjes en ik heb vanaf thuis eens aangesloten aan lus 1. Dit is de makkelijkste lus die door het noordelijke deel van Zuid-Limburg loopt. Op het eerste plaatje aan het begin van deze blog is de route te zien als blauwe lijn.

Ik begin thuis door achter Nuth langs door een mooi dal te klimmen naar Schimmert als warming-up en sluit dan bij klein-Haasdal aan op de route. Dan gaat het hard bergaf naar beneden en links weer omhoog naar Klimmen, rechtdoor naar Kunrade waar een heuvel komt waar ik nerveus voor was: de Bergseweg. Ik had die in mijn gedachten groot gemaakt, maar het blijkt allemaal mee te vallen. Hij is lang maar het max stijgingspercentage is niet heel grot. Dan komt een mooi stuk waar ik veel jeugdherinneringen heb, via Ubachsberg en Kolmont over de heuvelrug richting Fromberg. Een gigantisch mooie blik naar alle kanten. Ik varieer hier de route die door het dal gaat en ik rijd de Fromberg rechts af naar Schoonbron waar de camping van mijn oom en tante ligt en waar ik zoveel vakanties heb doorgebracht. Snel over de grote weg naar Valkenburg. Voor de dorpsingang weer zo'n bekende klim: de Sibbergrub. Een erg mooie klim die ook weer meevalt. Veel bochtjes in het dichte bos en vanaf de huizen trekt ie toch nog wat door.

Ik sla het stukje dat naar het officiële beginpunt gaat over, ook omdat ik qua tijd met het daglicht ga vechten; m.a.w. ik moet doorrijden om voor het donker thuis te komen. De snelle straat via Berg naar Maastricht is strak rechtdoor en onder aangekomen rechts achter Amby door. Daar de autoweg over en door Meerssen naar Bunde, Geulle en Elsloo. Hier de bekende kasseienklim langs het kasteel. In Elsloo beslis ik de oninteressante lus achter Geleen weg te laten ook i.v.m. de tijd. Dus de doorsteek onder de A2 door naar Beek en rechtdoor richting Oensel langs de mooie molen. Een klimmetje en dan vals plat tot Schimmert.

Ik wilde eigenlijk nog de mooie lus naar Meerssen maken via Waterval maar de schemering kwam te snel. Dus naar Jabeek en Hunnecum hard vals plat naar beneden via Kasteel Hoensbroek naar huis.

Lus 1 was zwaar genoeg zo, met alle klimmen in Valkenburg , Geulhem en Meerssen kom je op wat hoogtemeters, en de lussen 2 en 3 zijn nog een heel stuk zwaarder. Wel gaat de route veel over provinciale wegen en dat is jammer omdat er zoveel mooie kleinere wegen zijn die ook goed gebruikt zouden kunnen worden. In ieder geval een mooie rit met veel zon.

Combi Voerendaalroute en Valkenburgroute

 





Een mooi trainingsrondje die ik in verschillende varianten al vaker gereden heb. Van thuis uit naar Nuth om daar ergens op de Nuth-Voerendaal route in te stappen en dan meestal in afgespekte vorm aan te sluiten bij Hulsberg op de Valkenburg route. Normaal rijd ik die dan zoals ie uitgepijld is, maar vandaag heb ik een paar variaties ingebouwd, de één meer geslaagd (langs het spoor bij Schin op Geul) en ander iets minder (de doorsteek van Sibbe naar Valkenburg). Na het rondje dan meer of minder via de Nuth route weer terug naar huis.

Al met al ging het lekker, vooral het begin via Vaesrade en Terschuren was leuk. Dan de aansluiting bij Valkenburg waar het op asfalt lekker hard (67 km/h) de berg af gaat en de eerste goede klim komt. Die liep nog goed. Dan direct daarna de moeilijke klim uit de route, van Valkenburg richting Schin op Geul. Dat doet altijd pijn. Zo ook dit keer, waarbij ik spontaan eens door het bos ben gaan crossen om niet het laatste stukje omhoog te hoeven. Een mooie singletrack maar niets te technisch. Dan de altijd geinige keutenberg waar ik toch weer hijgend boven kom. Dan een mooie makkelijke lange klim door het bos en daarna waar je het allemaal voor doet: de afdaling die dan komt! Lekker over wortels tussen de bomen, remmen los en 45+ km/h onverhard raggen. Natuurlijk is dat veel te snel voorbij. Daarna de laatste klim het Gerendal uit en ik had dan een andere lijn getrokken naar Valkenburg om de klim uit de MH2D van zondag die bij de Wilhelminatoren uitkomt eens af te rijden. Niet te slim, omdat het bergje door het bos daarnaartoe eigenlijk niet helemaal fietsbaar is (wel een mooie voor een afdaling, een andere keer). De downhill dan weer lekker hard onverhard en als cadeautje een bijensteek op mijn linkerwang. AU!

Door Valkenburg heen en de laatste echte klim van die dag die weer tegenviel en even voetje aan de grond in het midden. De conditie is toch niet meer wat het in de zomer was. Daarna aansluiting op de Nuth route waar ik weer eens een lekke band rijd. Snel een reservebinnenband erop en door dacht ik. Maar nee hoor, even verderop zijn ze de koeien op stal aan het halen. Even wachten tot het vee van de straat is en dan snel naar huis. Het rijgemiddelde en de hm zijn oké, maar ik ben benieuwd of ik aanstaande zondag in de toertocht van Stein echt die 60 km ga uitrijden.

Opgegeven

Ik heb vandaag de 70 km ronde van de Toureditie van de Mergelheuvelland tweedaagse proberen te rijden. Op tijd van start en te warm aangekleed omdat de voorspellingen niet zo goed waren. Al snel ging de jas uit en kon ik mijn warmte wat beter kwijt, het was na een start om 8:35 nog niet zo druk en met weinig opstoppingen kon ik het erg verrassend mooie eerste deel rijden. Na de eerste rust in Berg, ging het in het bekende deel van de Meerssen route verder met een mooie variant langs het Geuldal tot Valkenburg. De 2e rust was op het Landal park bij Thermae 2000 op de Cauberg. Daar was tijd voor een vlaai. Maar ik had het al een tijdje moeilijk, hoewel ik bij de splitsing met de 50 km variant toch voor de 70 km gegaan ben. Na de pauze ging het vrolijk op een neer richting Sibbe waar ik na krampen in de bovenbenen toch ervoor koos af te korten. Dit was de eerste keer dat ik een voorgenomen rit afkortte. Afzien hoort erbij, maar vandaag was het echt niet leuk en wilde ik stoppen. Ik wist uit het hoogteprofiel dat de laatste heuvels die in de route zaten niet de makkelijkste waren. Dus via Sibbe en IJzeren naar Margraten en daar met mijn oregon de route weer opgepikt bij Termaar. De laatste 8 km waren nog wel te doen, hoewel flink tegenwind. Veel klimwerk zat er dan toch niet meer in. 13 km minder op de teller maar een redelijk rijgemiddelde van 16 per uur (heb ik te hard gereden? of heb ik verkeerd gegeten of te weinig gedronken? kan allemaal zijn) maar toch genoten van deze rit. Door het vroege starten was het nog niet te druk en de uitgezette route was erg mooi! Volgend jaar toch maar weer? Dan wel beter trainen!

Nieuwe route in Parkstad

Één van de mooiste vaste MTB-routes ligt in parkstad. Die is al rond de 20 jaar oud en wordt onderhouden door MTB-club Discovery. De route is verdeeld in 3 lussen waar de oudste lus, lus 1 is op de Brunssummerheide. Daarna zijn lus 2 rond Strijthagen en snowworld en lus 3 door het schutterspark en Teverenerheide. Sinds vorige week is er een 4e lus vrijgegeven. Deze loopt door Heerlen zuid en aan de rand van het Imstenraderbos en de Kunderberg terug. Ik heb die route in ideale omstandigheden kunnen uitproberen: een mooie temperatuur en lekker half zonnig en droog. Vanaf de parkeerplaats achter de Wilhelminaberg kan ik op het einde van de route 2 instappen, direct die berg omhoog met de legendarische 'half-pipe' afdaling als cadeautje voor het zware opwarmen. Daarna komt snel  het rondje om het sport en leisurepark waar ze sinds kort een stuk north-shore bouwen. De eerste lijntjes heb ik even uitgeprobeerd, erg leuk. Nog leuker is dat ze nog meer aan het bouwen zijn aan de andere kant van de lus.

Snel daarna komt de nieuwe splitsing die me op de nieuwe route brengt. Direct al een subtiel zoekplaatje waar de route loopt en even daarna kom ik letterlijk langs Neoliet Heerlen, om dan via het brongebied van de caumerbeek naar het Imstenraderbos te rijden. Hier komt een welkome verrassing: er is ook hier weer discovery waardig een hoop technisch singletrack gerealiseerd! Het komende half uur is veel genieten met switchbacks en gepiel tussen de bomen. Na Benzenrade veranderd dan het karakter van de route, via een veldweg relatief lang klimmen tot bij de hondsrug en aan de andere kant van de A76 lekker knalhard naar onder raggen. Driect daarna komt de kunderberg klim die één nadeel heeft. Het tractorpad is van dat soort profielbetonblokken waar mijn 2.0 brede banden maar steed in blijven steken. Niet leuk, misschien dat hier aan de buitenkant een streepje opgevuld kan worden voor de bikers.

Boven gekomen is het uitzicht grandioos naar alle kanten. Van Selfkant, tot Aken en in het Noorden via Chemelot naar Schimmert. Dan weer hard naar onder om linksaf weer in Benzenrade te komen. Boven bij de hondsrug en na de afdaling van de Kunderberg kan je de nieuwe route verbinden met andere bestaande routes. De eerste met de heuvellandroute Mechelen en de tweede met de route Nuth-Voerendaal. Na Benzenrade is het wat veel asfalt en al gauw ben je weer op de Molenberg waarachter je over de binnenring weer aansluiting krijgt op lus 2.

Die ben ik verder gereden, en heb genoten van de vele mooie singletrack stukken van die route. Gelukkig had ik de Wilhelminaberg al in het begin gedaan, ik was goed genoeg moe om die niet nu nog omhoog te willen. 45 km en 620 hm is hopelijk genoeg als laatste voorbereiding voor de Mergellandheuvel 2-daagse zondag. Dan 70 km en 1200 hm.

Thuisritje

Vandaag in de mooie middagzon een thuisritje op de parkstadroute, één van de mooiste routes in Nederland. Die heeft 3 (volgende week een 4e nieuwe lus erbij) lussen die je kan combineren. Voor het gemak en de snelheid vandaag dan lus 1 over de brunsummerheide en een deel van lus 3 langs het schutterspark. De achterste wegen van die lus zijn zo saai dat bijna niemand die de lus regelmatig rijdt, nog meeneemt. Ik dus ook niet en zo kom ik op 35 km. Het hoogteverschil is niet groot met 320 hm. Van het begin af aan probeer ik op tempo te rijden, wat niet altijd makkelijk is op deze route, er zitten veel singletracks in die snelheid lastig maken. Maar vandaag lukt het om mijn gemiddelde rijsnelheid met over één km/h te verbeteren. Laatst heb ik met een paar andere fietsers via het mountainbikeforum afgesproken, en die hebben me laten zien dat je het binnenblad helemaal niet zo vaak nodig hebt. Ik rijd dus voor mijn doen veel meer op midden- en buitenblad vandaag. En het gaat nog ook! Het is bij de data wel te zien dat dat de gemiddelde hartslag dan hoog ligt. En een max van 182 had ik nog nooit, de laatste jaren.

Precies 2 uur later ben ik weer thuis, met een niet te vuile fiets (er waren weinig plassen en om de meeste kon je heen) en een heerlijk trainingsgevoel in het lijf.