Rondje hilversum

Vandaag heb ik een route vanuit Utrecht gepland, weer via fietsknooppunten. Samen met Leon van Helden gaan we langs de Vecht onderlangs de Loosdrechtse plassen richting het noorden. Vooral na een uurtje warm fietsen wordt het heel verrassend een mooie route. Veel grindpaadjes die met de racefiets goed te rijden zijn, gaat het met lichte glooiing door bos en heide om Hilversum heen, langs het Gooi. De hoge temperaturen zijn heel dragelijk want we rijden grotendeels in het schaduw van het bos. Doordat ik de track niet goed op mijn navigatie gezet heb, moeten we vaak op de knooppuntborden kijken en soms ook hard in de remmen als we weer een bordje missen. Maar dat mag de pret zeker niet drukken en we fietsen met veel plezier en voldaan terug naar Utrecht.

Rondom Alkmaar

Vanuit Amsterdam is het toch niet meer zóver om eens naar de beroemde route van Schoorl te gaan. En in de buurt ligt nog een klein parcours van 6,5 km ten noordoosten van Alkmaar. Beide maar eens checken dan.







Met wat drukte kom ik toch in een mooie rijtijd aan bij de parkeerplaats van de manege net voor Aagtdorp. Na een praatje met een biker die ook de parkstadroute goed kent en net van de route komt, ga ik naar het begin toe een 150 meter verderop. Het parcours zou er goed bij moeten liggen had ik net gehoord. Alle gps apparaten resetten en direct een aardige klim. Daarna bijna een uur lang op en af alleen maar singletrack en hard zand, remgaten en wortels, maar niet te veel. Het rijdt heerlijk en ook krijg ik heel even de noordzee te zien. Het gebied is supermooi en de route is erg mooi en goed aangelegd en uitgepijld. Je hoeft ook alleen maar de sporen na te rijden, volgens mij zou de route ook goed te volgen zijn als er helemaal geen bordjes zouden staan. Op het einde komt dan de befaamde klim en een erg leuke technische afdaling. Een mooie afsluiting van de ronde. Met bijna 200 hoogtemeters ook nog een klimroute voor hollandse begrippen. Met geen eten de laatste uren en weinig conditie dit jaar besluit ik dan niet nog een 2e rondje te rijden. Het is dan wel mooi maar ook 13,7 km van steeds hetzelfde. Heerlen vind ik in die zin afwisselender en completer.







Na een 20 tal kilometers kom ik dan bij het recreatiegebied Heestmerambacht aan. Ik denk nog rustig ana te doen, maar de route verrast me. 6 km zou 20 minuten rijden moeten zijn, maar de route is in zo'n deplorabele staat dat ik ervan schrik. Het wordt ploeteren alsof het winterrijden is! Heel glad op sommige stukken en echt heul veul diepe gaten vol modder en  water. Ik en de fiets worden erg smerig. Op zich is dat niet erg, maar dit had ik in de zomer en na de laatste dagen niet verwacht. De lijnen zijn erg mooi aangelegd, maar die gaten en sleuven zouden ze eens goed aan moeten pakken, dan zou dit een erg mooie route zijn die het loont om naar toe te komen.

Toch weer een ervaring rijker en een gemiddelde van 11,2 km/h ga ik maar weer richting Amsterdam waar ik zie dat ik in het noorden veel geluk heb gehad met het weer.

4 kleine rondjes

Weer een week in Amsterdam, dus de MTB mee deze keer. Als Limburger ben ik natuurlijk verwend met de mooiste vaste routes voor de deur, maar rond Amsterdam moet er hier en daar ook wat te doen zijn. In spaarnwoude en in natuurgebied het Twiske (waar ik vorige week doorheen gefietst ben) zijn wat tracks aangelegd.

Door fileleed kom ik laat aan in Spaarnwoude. Daar ga ik als een gek tekeer zonder opwarming. Ik ga me door 30 hoogtemeters toch niet laten kisten? Wel dus. De klimmetjes zijn venijniger dan die op de brunssummerheide. Er is een herinrichting van de route gemaakt, en er is nu een rode route met een zwarte variant die een paar moeilijkere uitstapjes maakt tijdens het rijden van de rode route. De track is 98% singletrack en soms lekker technisch tussen de bomen door. Na 2 rondjes(1, 2) en 40 minuten verder ben ik moe maar tevreden en rijd met de auto naar het natuurgebied het Twiske bij Oostzaan.

Tot mijn schrik moet je hier voor de natuur betalen door slagbomen die je waarschuwen dat bij passeren je 3,50 kwijt bent. Nou ja. In het gebied zijn 2 kleine tracks aangelegd door een paar hobbyisten. Ik begin met de zuidelijke lijn: 'hogelkamp'. Geinig en soms een beetje technisch met miniklimmetjes kan je de hartslag op niveau houden. Ik vind het niet mooi genoeg om nog ene keer te doen. Dus naar de noordelijke lus 'het smaal'. Dit is meer mijn ding! lekker plat raggen tussen bomen met getwist en gedraai. Dit is ene mooie lijn! Lekker snel en je kijk- en bochtentechniek oefenen.

Zo laat is het dat ik toch maar in de auto stap om te gaan eten. Een verrassende dag al met al!

Heeuul veul Water

Deze week in het lekkere warme weer maar eens een rondje door de noord Hollandse polder. Hier stel ik me veel van voor. De mooie omgevingen van het IJmeer/Volendam en de Zaanstreek moeten internationaal bekend zijn. Eerst Amsterdam maar eens uitkomen. Vanaf het industriegebied even langs de Amstel en met soms veel zoekwerk (en een paar trappen op en af bij viaducten) kom ik aan de noordoostkant van de stad. Hier begint dan het mooie 'platte' uitzicht dat ik verwacht had. De knooppunten leiden me langs mooie stukjes en dorpjes. Veel vogels en weinig mensen.

Na een tijdje komt dan Monnickendam waar ik dwars doorheen fiets. Het dorp ziet er erg mooi en gezellig uit. Dan langs de dijken van de Gouwzee en ik kom even later in Volendam. Het beroemde dorpje begint veelbelovend, maar na het haventje is het al gauw erg standaard nederlands. Niet veel aan dus. Dan maar door langs meer slootjes en weilanden.

Over Purmerend heen en langs Middelie en Kwadijk komt dan langzaam de Zaanstreek in de buurt. Meer water en meer weiland. Misschien dat het toch niet mijn soort omgeving is om uren lang van te genieten. Door het natuurgebied het Twiske is dan wel weer best mooi, en dan Amsterdam in onder de A10 door. Tegenover het CS met de pont het IJ over en met volle vaart dwars door het centrum langs de Amstel is weer een geinig einde. De terrassen zitten vol en het voelt echt aan als zomer.

Een mooi gemiddelde, een mooie rit bij mooi weer en toch wel weer een mooie ervaring rijker.

sprintje

niet te moeilijk, snel fietsspullen bij elkaar zoeken en snel lus 1 van de mooie parkstadroute knallen. Vanaf thuis dus opwarmen op de weg, en dan volle poel de singletracks op. Door dat ik strava heb ontdek, is het wel een ander gevoel, om toch wat sneller te proberen te gaan. Man, wat zin er veel locals snel. Zo snel kan en hoef ik niet, als ik me maar blijf vermaken en sportief verbeteren.