Toertocht Puth

Het eerste weekend van oktober is altijd de datum dat in Puth door TWC bergop een toertocht wordt georganiseerd. Dit doen ze al heel lang, en de laatste jaren heb ik de rit ook gereden. Hij is dichtbij dus lekker van thuis uit naar de start, wat bekenden treffen en een heerlijk ontspannen ritje. Ieder jaar is het weer afwachten welke variatie de uitzetters hebben bedacht t.o.v. de  'vaste ' lus.

Ik heb via het mountainbike forum gevraagd wie er nog meer rijdt, en er meldde zich iemand met de naam Francois. Laat op de morgen stond hij op me te wachten aan het einde van mijn straat en we reden gezamelijk lekker keuvelend naar de start in Puth. Francois blijkt ook een gpx man te zijn, even oud en met een ongeveer even oud zoontje, net als ik. Dat geeft binding! ook blijkt tijdens de rit dat de rij-instelling en de conditie goed op elkaar passen. Hij kan iets beter bergop rijden, ik duf iets harder bergaf. ;-)

Zo laat starten in een toerrit heeft soms het voordeel dat de storm al voorbij is. Zo rijden we het overgrote deel van de 48 km in ons tweetje. Het bekende begin door de bossen rond Sweikhuizen zijn als vanouds pittig, maar je weet ook dat het snel voorbij is en de lange veldwegen achter Nuth komen om actief te herstellen. Dit jaar is dan de lus bij Spaubeek weg, maar daarvoor een lang stuk door de velden achter Hulsberg bijgevoegd. Zo blijft het ieder jaar toch weer verrassend.

Francois krijgt jammer genoeg last van een bovenbeenspiertje, maar buiten dat is het gewoon heerlijk relaxed praten en fietsen. Door de regen is het vandaag op een 'lekkere' manier modderig. Modder dus weer eens na zo'n lange droge zomer fietsen, maar niet zoveel dat het niet meer leuk is. Na een redelijk goed gemiddelde en veel naplezier op strava is het weer een ritje om op terug te kijken.

herfstrondje

Heerlijk toch zo'n nazomer dagje. Snel een klein rondje van thuis uit de weg op. Ik begin maar een keertje gewoon een kant op te rijden en heb zin in een paar heuveltjes. Direct de Kouvenderstraat omhoog om op te warmen, een sprintje langs de terhoevenderweg en dan richting Voerendaal via Weustenrade. Ik wilde eigenlijk eens de grote weg naar klimmen op, maar kom onderweg toch een zijstraatje tegen dat er interessant uitziet. Nu ben ik dus ook eens in Craubeek geweest richting Termaar. Daar zit dus ook al een kleine maar echte klim in. Snel naar onder via Ransdaal waar de opheumer een beetje als een verrassing komt. Via Schin op Geul gaat het naar de sibbergrubbe. Die gaat deze keer niet zo snel, en aan de tijd te zien kan ik nog een knikje extra maken. De Geulhemmer berg af gaat met net niet 70 km/h. Dan de weg zoeken in Houthem en de Haasdalberg op achter een Tractor voor aardappeloogststof. Via Hulsberg en Swier dan nog een sprintje e voor kasteel Hoensbroek een eindsprint naar huis.

Heerlijk gereden en eens niet gemiept maar vet hard op de pedalen wanneer dat goed voelde. Mijn maximale hartslag heb ik nog niet eens gehaald, maar volledig doorverzuren hoeft ook niet als je bijna 2 uur op het zadel zit. Volgende keer nog meer hoogtemeters proberen te vinden per gereden kilometer.