Midden limburg

Met dat mooie lenteweer moet er gefietst worden! Om km's in de benen te krijgen pijl ik een routenetwerkroute uit voor over de weg. Nog niet te veel hoogteverschil, maar lekker op afstand. Dat betekent in Zuid-Limburg dus naar het noorden. Op het kaartje ziet de lijn er erg mooi uit. 60 km en toch rond de 500 hm uiteindelijk, maar vooral een lekker rondje met een lekker gemiddelde.

Het begin is altijd moeilijk, je moet toch een heuveltje over voor je in het vlakke kan rijden. Dus het wordt de klim bij kasteel Terborgh. Een maximale hartslag is het resultaat. Daarna via Geleen naar Einighausen en richting de Maas. Deze streek ken ik nog niet, dus het is genieten door de toch weer andere sfeer en de verslapen midden Limburgse dorpjes. Tussen Maas en Julianakanaal door gaat het richting het bijna-eiland met het plaatsje Meers en dan moet er vanaf Elsloo en Catsop maar weer geklommen worden. Ik denk dat de gereden lijn de makkelijkste manier is om voor mij van de Maas naar Nuth te komen. Aangenaam qua stijging en mooi door de velden langs Genhout en Grijzegrubben. Bij Hoensbroek aangekomen altijd het laatste pukkeltje omhoog, ik woon altijd boven na iedere fietsrit. :-) In ieder geval ging het erg lekker en kreeg ik geen klap van de hamer, een mueslibol onderweg helpt. Volgende keer dus 70+ km en wat meer hoogteverschil?

Heuvelland in de vroege lente

Eindelijk wat hoogtemeter training. En lekker dat het ging! door de week is het altijd rustig rijden, bijna geen wandelaars, en geen fietser te zien. Ik brei op de pc een stukje van de margratenroute aan de meerssenroute en kom zo op een mooie 40 km met wat heuveltjes erbij. Het begint bovenop het plateau van Schimmert en eerst gaat het bergaf richting Geuldal. Leuk maar niet om op te warmen. Dan aan de andere kant van de Geul een serieuzere klim die wel ervoor zorgt dat de hartslag flink omhoog gaat. Met wat heen en weer langs de Geulhelling komen we op het snijpunt met de margratenroute, daar veranderd de sfeer en wordt het veel veldweg over het plateau van Margraten. De afdaling richting de groeve van Bemelen is altijd leuk. De klim langs de groeve gaat verbazend goed! Dan een afdaling over de route, maar de 'verkeerde'kant op, en dan een lekker lopende klim naar Berg waar de weg overgestoken wordt om weer op de Meerssenroute aan te sluiten. Bij de alternatieve afdaling halverwege ga ik in de remmen, zou het pad daar naar links een verbinding kunnen zijn naar de route verderop? ik moet 80 trappen oplopen en daarna door diepe moddergeulen, maar het uitzicht op de groeve links is het waard. Dan lekker snel weer naar de Geul en door Meerssen voor de laatse kilometers. De wijngaardsberg bij Waterval is bekend, doet even pijn in de benen, maar gaat toch goed. Dan via Ulestraten terug naar Waterval en op naar Schimmert. Ik kan de snelheid voor mijn verhouding goed op peil houden en kom erg snel en erg tevreden aan bij de auto. Als de trainingsopbouw zo blijft gaan, moet Limburgs mooiste 70 km geen probleem zijn.

Zomergevoel

[gallery link="file" orderby="title"]

Sinds vorige maand ben ik weer aan het proberen conditie op te bouwen voor het zomer bike seizoen. Na al een paar keer delen van de parkstadroute gereden te hebben en twee mooie ritjes op de wegfiets, was het vandaag tijd voor de nieuwe vaste route in de buurt: Windraak.

Het weer was geniaal, volle zon, dus korte mouwen en korte broek aan. Goede keuze, want ik kwam ook in deze zomerkleding goed aan het zweten. Bij station Spaubeek geparkeerd begint het met een mooie klim van kasteel terborgh naar Puth. Daar laat ik de onnodige lus om de kerk , en gaat het over deels asfalt naar de mooie klimmetjes voor Windraak. Die zijn best technisch en steeds met mooi gedraai door het bos bovenin. Na Windraak met ijsboederij Coumans (die al open was!) gaat het in snelheid langs de duitse grens met verrassend mooie delen om te fietsen. Het klimmetjes langs Windraak terug is dan weer leuk en door Munstergeleen komen we bij de leuke delen van Sweikhuizen. Hier ook wat pittig klimmen en dalen en onder de autoweg door de lus aan de zuidkant. Hier zijn het vooral veldwegen maar ook weer een moeilijke klim langs het trapje en met 2 mooie lange afdalingen uiteindelijk terug naar de auto.

Ik vind deze route zeker mooier dan de meeste heuvelland MTB-routes (buiten Vijlen en Meerssen). En ook is deze route uitdagend genoeg om meerdere keren te rijden in een seizoen. Ik moest nu nog hier en daar het voetje aan de grond brengen tijdens een steilere en/of langere klim, dus nog genoeg reden om te trainen. Jammer is wel dat er veel wegwijzer verdwijnen en/of kapot gemaakt worden. De meeste wandelaars zijn toch weer in de veronderstelling dat de natuur alleen voor hun is. Wederzijds respect zou welkom zijn.